Yakacık ta bir zeytin ağacıyım.
Bir zamanlar
Rüzgarlar okşardı saçlarımı,
Yapraklarım her sabah
Güneşe gülerdi,
Masallar dinlerdim yıldızlardan,
Yaşamak güzeldi.

Dört yanımda
Kardeş ağaçlar, dost çicekler vardı.
Görseniz, ne yağmurlar yağardı bereketli,
Kuşlar, çocuklar yerdi en çok
Meyvelerimi

Nasıl da cömertti toprak ana,
Sere serpe uzandı
Dallarım gökyüzüne
İçten bir türküydü yaşamak
O günler nerde

Yakacık ta bir zeytin ağacıyım,
Şimdi beton evler sardı çevremi,
Artık ne dalım var, ne yaprağım,
Biliyorum, bir gün kesecekler beni.